Сега е познато дека тешкото раѓање, погрешните методи на воспитување и другите рани трауми се само дел од настаните кои имаат долготрајни, погубни последици во животот на луѓето. Овие последици се движат од стравови, преку анксиозност и чувства на поединци дека се постојано несреќни, до гнев, насилство, неможност за љубов, опсесивно однесување и бројни физички симптоми.
Некои луѓе никогаш не се познаваат себеси или својата душа, ниту се свесни за нејзиното постоење. Телата се како долга низа одела во кои вечната душа се обликувала заради сопственото совршенство. Душата која не постигнува самосвест и ослободување преку своjata инкарнација, влегува во нови или повторени процеси на патот на информирањето и воздигнувањето.
Не е невообичаено човек да се сретне со себе, т.е. со душата низ болката и односот со сопственото тело. Во далечното минато, кинеските лекари знаеле дека „човечкиот страв се лепи за слезината и дека неврозите го уништуваат црниот дроб“.
Во античка Грција, пред да се постави дијагноза, лекарите барале од пациентот да помине една ноќ во храмот на Ескулапиј и потоа „да им каже што сонувал“.
Древните Хавајци верувале дека „телесни грешки“ се предизвикани од сеќавањата од болното минато кои останале во нивните умови, па затоа се лекувале така што ги ослободувале енергиите на т.н. болни мисли и „грешки“ кои предизвикувале физичка нерамнотежа и разни болести.
Сега е познато дека тешкото раѓање, погрешните методи на воспитување и другите рани трауми се само дел од настаните кои имаат долготрајни, погубни последици во животот на луѓето.
Овие последици се движат од стравови, преку анксиозност и чувства на поединци дека се постојано несреќни, до гнев, насилство, неможност за љубов, опсесивно однесување и бројни физички симптоми.
На ниво на анализа и разбирање, логично е дека душата, суптилната животна енергија и телото, иако неразделни, се различни во секој поглед. Експериментите покажаа дека суптилното тело, кое ги поврзува душата и физичкото тело, може да се „отвори“ и „контролира“. Всушност, човечката свест наликува на детски лего коцки, кои можат да се заменат наоколу.
Можно е да се отстранат блоковите (емоции, мисли, па дури и импулси) кои се покажуваат како непотребни и непожелни. Цели ментални слики можат да се избришат и од суптилното тело ако се причина за нешто што, според мислењето на лекарите и исцелители, не би требало да постои. На овој начин се постигнува заздравување со бришење на фактори кои го оптоваруваат организмот со информациска енергија.
Менталните претстави се составени од информативни енергии – емоции и мисли. Најдобар пример се болестите кои предизвикуваат зависност и хипохондријата (страв од болест), бидејќи тие исчезнуваат со отстранување или бришење на информираната енергија. Според тоа, врската помеѓу душата и телото се состои од постепено, периодично или моментално формиран мозаик на емоции, мисли и инстинкти. Причината секогаш се бара во потсвеста.
Интересно, тврдењата за доминација на психосоматските болести над другите болести се стари повеќе од 3.500 години и датираат од времето на древната египетска цивилизација (околу 1.500 п.н.е.).
Пред лекарите, мистиците, магионичарите и застапниците на таканаречениот „психик“ зборуваа и пишуваа за влијанието на психата врз телото. Се испостави дека тие биле во право, а научниците од областа на медицината до истото знаење стигнале бавно, скептично, срамежливо, студиозно, постепено и низ експерименти.
Списокот од 1934 година на Франц Г. Александар (1891-1964), еден од основачите на психосоматската медицина и психоаналитичката криминологија, вклучуваше само седум психосоматски болести. Тоа се астма, хипертензија, тиреотоксикоза, чиреви, улцеративен колитис, ревматоиден артритис и неуродермитис. Сега таа листа е значително подолга.
Медицинските експерти на почетокот на 21 век претпоставуваат дека психосоматските (психофизиолошки) болести сочинуваат повеќе од 70 проценти, а според некои, 90 проценти од сите болести кај луѓето, особено кај децата, почнувајќи од астма и дебелина до мигрена и алергии.
Истражувачите по психосоматика Стенли Левенштајн и Томас Статфорд веруваат дека сите болести се поврзани со душата (суптилно тело), освен оние кои се предизвикани од биохемиски напад врз телото и директно енергетско влијание (соодветни вибрации) на животната енергија што тече низ човечкото тело.
Фото: фреепик
